Found a job in Kakadu National Park!

Hier zit ik dan, in `the middle of nowhere` midden in Australisch bekendste National Park, het Kakadu NP. (Het National Park strekt zich uit over een gebied van 20.000 vierkante kilometer en staat op de werelderfgoed lijst. Het park is o.a. bekend om haar aboriginal art en super mooie natuur.) En wat heb ik hier dan te zoeken vragen jullie misschien af, nou ik ben hier inmiddels alweer 5 weken aan het werk in een resort. In het Kakadu NP zijn een paar resorts/campings waar reizigers van over de hele wereld verblijven tijdens het bezichten van het park en in een van deze resorts werk ik nu in de housekeeping en het restaurant. Als je een indruk van het resort wil krijgen kun je de website even bezoeken: http://www.auroraresorts.com.au/Accommodation/KakaduLodgeJabiru.aspx , zelf kan ik namelijk nog geen foto`s posten.
Ik heb dit baantje gevonden net nadat ik me vorige blog had gepost, nouja een jobagency had deze baan voor me gevonden. Na hard zoeken had ik dus al vrij snel een baantje. Ik ben hier maandag 6 mei aangekomen en erg leuk ontvangen. Alle werknemers wonen in het resort, de meesten zijn erg vriendelijk en komen echt van over de hele wereld. Ik zal ze even kort aan jullie voorstellen:

Ida uit Finland, met haar werkte ik veel samen in de housekeeping maar zij is deze week met haar vriend Mattias vertrokken. Zij zijn nu een roadtrip door Australie aan het maken.

Michael uit Duitsland, een super aardige jongen uit Duitsland. Met hem samenwerken is altijd gezellig, hij zingt de helft van de tijd en heeft echt heel veel verstand van muziek. Mijn muziekcollectie heeft hij inmiddels dan ook al aardig bijgevuld. Nee, jullie hoeven niet bang te zijn dat ik weer voor een duitser val, hij is gay;).

Sandra uit Taiwan, een van de vriendelijkste mensen die ik ooit heb ontmoet. Dankzij haar weet ik nu wat jongeren in Taiwan doen als ze uitgaan; karaoke zingen. Dacht dat vooral in Japan populair was maar in Taiwan blijkt dat ook erg populair te zijn. In plaats van een grote ruimte zoals in een kroeg in nederland hebben ze daar allemaal hokjes die je dan met je vrienden afhuurd en daar je zangkwaliteiten ter gehore brengt.

Corine uit Frankrijk, een super aardige meid die al veel van de wereld heeft gezien. Zo heeft ze bijvoorbeeld al een keer `liftend` een groot deel van de wereld over gezeild, super gaaf! Met haar kan ik het erg goed vinden.

Isabella en Andrew uit Duitsland, een erg leuk stel maar buiten het werken om zie je ze niet zoveel. Ze doen veel samen. In duitsland hadden ze al een relatie maar Isabella vertrok een paar maanden terug naar Australie(iets dat ze altijd al wilde doen), Andrew niet maar na een tijdje miste hij haar zo erg dat hij zijn baan heeft opgezegt en haar is achterna gereisd, hoe romantisch!

Jeremy uit Frankrijk, gezellige jongen die buiten het werken om altijd met ontblood lichaam rondloopt(niet verkeerd) en wel van een drankje houdt. Hij heeft voor zijn leeftijd al veel meegemaakt en is het type dat nooit in een echt huis zou kunnen wonen.

Wannes een Vlaamse Belg, met hem oefen ik zo af en toe me Nederlands. Het engels spreken is echt al een automatisme geworden, als Wannes en ik een gesprek beginnen start dat meestal ook in het engels en na een paar seconden besef ik me dan pas dat we ook gewoon nederlands kunnen praten.

Sandra een aboriginal uit Australie, zij is een oudere vrouw en komt uit de `gestolen generatie`. Het is niet heel makkelijk om een gesprek met haar te beginnen maar als je eenmaal met haar aan de praat bent heeft ze vaak veel interessante dingen te vertellen. Ook maakt ze veel mooie aboriginal art.

Alice uit Australie, zij is manager in het restaurant en na mij de jongste(25) die hier werkt. Ja, ik ben veruit de jongste hier maar goed de meeste mensen die ik hier boven genoemd heb zijn tussen de 25 en 30 dus zo groot is het verschil ook weer niet.

Al de mensen die ik hierboven heb genoemd werken in de housekeeping en het restaurant, wij wonen met zun allen bij elkaar en delen een keuken en douches etc. Zelf hebben we allemaal een eigen `hok`, erg basic maar er staat een bed en een airco dus ik ben gelukkig. Want die airco is echt wel nodig, het is hier nu officieel bijna winter maar nog steeds erg warm. Nu ik dit schrijf is het 32 graden en en staat de airco hard aan. Deze tempratuur is wel goed te doen, teminste als de luchtvochtigheid niet zo hoog is. Twee weken terug was de luchtvochtigheid echt super hoog en de zweetdruppels stroomden toen echt letterlijk van mijn gezicht af. Echt ik heb in me leven nog nooit zo erg gezweet! Maar gelukkig is er het heerlijk verkoelende zwembad waar wij buiten werktijden ook gewoon gebruik van mogen maken, ja het leven is hier zwaar;).

Verder heb ik nog meer collega`s in de house keeping zijn dat: Nancy van de Filipijnen en Dianne en Sue uit Australie. En in het restaurant heb je Cameron(chef) uit Australie en Reg(chef) nu Australier maar officieel een belg. Daarnaast heb je nog: Peter en Julie de baas en bazin, B1, B2, Bev, Mark, Barry en nog een paar waarvan ik de namen even ben vergeten(a), deze werken in de maintaince, receptie en het management. Deze zijn allemaal boven de 40 en wonen op andere plekken in het resort.

Het werken bevalt me tot nu toe goed, het is hard werken maar ik wordt er goed voor betaald. Echt de arbeidsvoorwaarden zijn hier zoveel beter dan op het cattle station waar ik heb gewerkt, achteraf snap ik niet dat ik het er zo lang heb kunnen volhouden. Wel wordt er hier van je verwacht dat je hard werkt en je keurig gedraagt, in de tijd dat ik hier ben zijn er al 3 mensen ontslangen. Maar goed dat houdt je scherp. Daarnaast is het werken/leven hier ook niet zonder gevaar, het krioelt hier echt van de slangen. Zo zat er laatst een in het zwembad! Elke keer voordat ik nu een duik neem in het zwembad inspecteer ik het eerst zorgvuldig! Zelf heb ik gelukkig tot nu toe nog maar een slang gespot en dat was nog maar een baby maar goed heb gehoord dat die ook al giftig blijken te zijn. Daarnaast heb je ook nog giftige kikkers en allerlei andere tropische reptielen, dingo`s en vogels maar die zijn allemaal niet zo gevaarlijk.

In me vrije tijd ben ik vooral druk bezig met het plannen van het vervolg van me reis, ik denk dat ik hier nog een maandje blijf werken en dan vlieg ik richting Azie! Wat ik daar ga doen weet ik nog niet precies, maar het is een erg leuke bezigheid om me vrije tijd mee op te vullen. Want verder is er hier echt heel weinig te doen. Je hebt hier echt een auto nodig om het park te verkennen en die heb ik dus niet. Op ongv. 10 min. fietsen ligt het dorpje Jabiru(het enige dorpje in het Kakadu NP) en hier doe ik dan mijn boodschappen, een van de hoogte punten van de week;). Maar goed heb met me 3 duitse mannen een dikke maand terug het Park al verkend dus zoveel mis ik ook weer niet.

Me terugreis staat inmiddels ook gepland, 7 oktober land ik samen met me moeder op schiphol. Ja met me moeder want die komt me samen met oom Gert uit Canada dik 2 weken opzoeken. Na Azie vlieg ik voor 3 weken terug naar Australie en daar ga ik samen met me moeder en Gert de oost-kust van Australie langs reizen. Echt super leuk, kijk er al heel erg naar uit! Als ik 7 oktober terug in Nederland ben, ben ik precies 11 maanden weg geweest. Dat lijkt me wel lang genoeg, kijk er al best weer naar uit om terug te gaan en iedereen weer te zien! Maar goed ik vermaak me eerst hier nog wel even!:)

Dikke kus,
Amanda